Krótka audycja ze szpitala :D

Posiadanie męża informatyka jest bardzo przydatne. Zrobił mi internet przez telefon na swoim służbowym laptopie. Mogę napisać ostatnią notkę sprzed Wielkiego Dnia J Później tak jak dotychczas liczę na to,  że Natka będzie relacjonować co i jak.

 Dziękuję Natko za dotychczasowe bycie moim blogowym informatorem i wsparciem smsowym :*

Zadziwia mnie jak wiele ludzi wspiera myślą, słowem i modlitwą mimo, że tak naprawdę nie widziałyśmy się nigdy „oko w oko”. A jednak czuję więź nas łączącą. I chyba w tym miejscu powinnam złożyć podziękowania osobie, która założyła blogi ślubne. Bo to tam odnalazłam Was wszystkie, z czego bardzo się cieszę.

Specjalne podziękowania dla Happy :* Bo się pofatygowałaś specjalnie dla mnie w mocno tłoczne miejsce (przynajmniej zawsze, jak ja je odwiedzałam to były tam dzikie tłumy).

Moc buziaków dla Kasi, która dziś mimo urlopu, już 3 raz będzie w szpitalu :****

Mimo, że tym razem operacja jest cięższa niż poprzednia, to z Wami jakoś łatwiej niż te 10 lat temu. Nie nadążam z pisaniem smsów, tyle tego. Dlatego czasem proszę, by jedna podawała dalej, żeby mi ręce nie odpadły od pisania ;) Fajnie tak, gdy tyle osób jest ciekawych co u mnie J

Nie będę tu smęcić o poziomie trudności wyboru, jakiego dokonałam. Ani o tym jak bardzo się boję. Trochę wiecie z notki u Natki dziś. Jest pozytywnie. Jutro mam imieniny i mocno wierzę, że moim prezentem będzie to, że wszystko się dobrze uda.

Tymczasem obżeram się czekoladą, tak na zapas ;)

Ściskam Was mocno – moje kibicki :***

A tak wygląda szpitalna zołza ;)

Pozdrawiamy uśmiechnięci mimo wszystko :)